Wypalony płomień

Ilustracja zrobiona do utworu Breakout - Płomienie. Polskiego zespołu założonego przez wokalistę i gitarzystę Tadeusza Nalepę, wokalistę Stanisława Guzka oraz piosenkarkę Mirę Kubasińską w Rzeszowie w sierpniu 1965 roku.

Tekst piosenki:

Już wieczór, niebo oddycha,

Już noc niewiadoma i cicha,

Już pora rozpalić ognisko,

Niewiedzieć, gdzie gwiazda, gdzie iskra.

Płomienie, płomienie, czerwone okruszyny słońca.

Płomienie, płomienie, czekamy aż wypalą się do końca.

Płomienie, płomienie, płomienie na twarzach mamy ślad gorąca.

Płomienie, płomienie, czekamy aż wypalą się do końca.

Czekamy aż się wypalą do końca.

Już późno, makiem zasiało,

Już sen twarz pochyla swą białą,

Nad żarem popiołu motyle,

Lecz jeszcze popatrzmy przez chwilę.

Płomienie, płomienie, czerwone okruszyny słońca.

Płomienie, płomienie, czekamy aż wypalą się do końca

Wspomnienie, wspomnienie, wspomnienie, na twarzach został ślad gorąca.

Wspomnienie, wspomnienie, co nigdy nie wypali się do końca.

Co nigdy nie wypali się do końca.

[Wiersz Jonasza Kofty do muzyki Mateusza Święcickiego]